Από το Ωρολόγιο του Κυρρήστου στον Τεκέ του Μπραΐμη: η ιστορία των Αέρηδων
16th April 2019
Κεραμεικός
20th May 2019
To Φετιχιέ Τζαμί ή Τζαμί του Πορθητή κτίστηκε το 1669-1670 στη θέση παλαιοχριστιανικής βασιλικής, η οποία είχε μετατραπεί σε τζαμί το 1458 κατά την επίσκεψη του Σουλτάνου Μωάμεθ του Πορθητή στην Αθήνα, από τον οποίο και πήρε το όνομά του.
Το Φετιχιέ ή Φετχιγέ Τζαμί, δηλαδή το «τζαμί της νίκης», βρίσκεται στη γωνία των οδών Πανός και Πελοπίδα κοντά στη Ρωμαϊκή Αγορά. Ονομάστηκε έτσι γιατί, μετά την άφιξη του Μεχμέτ του Πορθητή στην Αθήνα, περίπου το 1458, η βασιλική που βρισκόταν στη θέση του μετατράπηκε σε τζαμί με το όνομα της νίκης. Το σημερινό κτίσμα φαίνεται ότι κτίστηκε αργότερα, περί το 1669.
Το τζαμί είναι γνωστό και με τα ονόματα Τζαμί του Σταροπαζάρου ή Τζαμί της Αγοράς, λόγω της θέσης του κοντά στην αγορά των σιτηρών την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας. Παρά την ιστορική του αξία, από αρχιτεκτονική άποψη δεν παρουσιάζει ιδιαίτερη πρωτοτυπία.
Από τον Oκτώβριο του 1687, μετά την κατάληψη της Αθήνας από ενετικά στρατεύματα με επικεφαλής το Φραντζέσκο Mοροζίνι, έως τον Απρίλιο του 1688, το τζαμί μετατράπηκε σε καθολική εκκλησία και αφιερώθηκε στον άγιο Διονύσιο Αρεοπαγίτη. Μετά την αποχώρηση των Βενετών επανήλθε στην πρότερη χρήση του, η οποία άλλαξε μετά την Eλληνική Eπανάσταση.
Το τζαμί είναι γνωστό και με τα ονόματα Τζαμί του Σταροπαζάρου ή Τζαμί της Αγοράς, λόγω της θέσης του κοντά στην αγορά των σιτηρών την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας. Παρά την ιστορική του αξία, από αρχιτεκτονική άποψη δεν παρουσιάζει ιδιαίτερη πρωτοτυπία.
Από τον Oκτώβριο του 1687, μετά την κατάληψη της Αθήνας από ενετικά στρατεύματα με επικεφαλής το Φραντζέσκο Mοροζίνι, έως τον Απρίλιο του 1688, το τζαμί μετατράπηκε σε καθολική εκκλησία και αφιερώθηκε στον άγιο Διονύσιο Αρεοπαγίτη. Μετά την αποχώρηση των Βενετών επανήλθε στην πρότερη χρήση του, η οποία άλλαξε μετά την Eλληνική Eπανάσταση.
Tο 1824 ο χώρος χρησιμοποιήθηκε ως Σχολή Αλληλοδιδακτικής της Φιλομούσου Εταιρείας, ενώ αργότερα ανέλαβε τη διαχείριση του κτηρίου ο ελληνικός στρατός. Έτσι για πρώτη φορά το 1843 χρησιμοποιήθηκε ως φυλάκιο. Την περίοδο εκείνη, ή και νωρίτερα, γκρεμίστηκε ο μιναρές του, στο πλαίσιο της «κάθαρσης» από το οθωμανικό παρελθόν. Αργότερα ο χώρος χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτική φυλακή, φρουραρχείο και στρατιωτικό αρτοποιείο.
